Κρανιοπλαστική
Η πλαστική αποκατάσταση των διαφόρων κρανιακών ελλειμμάτων επιτυγχάνεται με την κλασική χειρουργική μέθοδο της κρανιοπλαστικής.
Η συχνότερη αιτία δημιουργίας κρανιακού ελλείμματος στη σύγχρονη εποχή είναι η ιατρογενής δηλαδή η σκόπιμη αφαίρεση μέρους του κρανίου από το Νευροχειρουργό (Αποσυμπιεστική Κρανιεκτομία) προκειμένου να διασωθεί η ζωή και η νευρολογική κατάσταση του ασθενούς μετά από βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που συνοδεύονται από πολύ μεγάλη αύξηση της πίεσης μέσα στο κρανίο. Οι ασθενείς που επιβιώνουν από τέτοιες καταστάσεις υποβάλλονται σε δεύτερο χρόνο και μετά την πάροδο ασφαλούς χρονικής περιόδου (που μπορεί να φτάνει και τους έξι μήνες αν έχει προηγηθεί λοίμωξη), σε επεμβάσεις κρανιοπλαστικής.
Άλλες αιτίες δημιουργίας κρανιακού ελλείμματος είναι τα εμπιεστικά κατάγματα του κρανίου από τραυματισμούς της κεφαλής καθώς και τα συγγενή αίτια (π.χ. μηνικκοκήλες κτλ). Τα μεγάλα κρανιακά ελλείμματα συνοδεύονται συνήθως από διαταραχή της κυκλοφορίας του εγκέφαλονωτιαίου υγρού που εκδηλώνεται με πονοκεφάλους, ζάλη, καθυστέρηση στην αποκατάσταση της νευρολογικής εικόνας κτλ.
Επιπλέον η αισθητική δυσμορφία προκαλεί μειωμένη αυτοεκτίμηση και ψυχολογική επιβάρυνση του ασθενούς. Για το λόγο αυτό συνιστάται η αποκατάσταση του ελλείμματος να πραγματοποιείται το συντομότερο δυνατό . Με τον τρόπο αυτό μειώνεται και η πιθανότητα τραυματισμού του εκτεθειμένου εγκεφάλου κατά την περίοδο αποκατάστασης των ασθενών αυτών που αντιμετωπίζουν συνήθως βαριές κινητικές διαταραχές.
Τεχνική :
Τα υλικά που χρησιμοποιούνται σήμερα στις επεμβάσεις αυτές έχουν εξελιχθεί αρκετά και μπορεί να είναι από ένα πλέγμα τιτανίου ή ένα απλό ακρυλικό τσιμέντο ( PMMA ) μέχρι ένα ειδικά προκατασκευασμένο εμφύτευμα το οποίο ταιριάζει απόλυτα στο κρανιακό έλλειμμα (Customized) ή ένα βιολογικό υλικό που μπορεί να μετατραπεί σταδιακά σε οστό. Τα εμφυτεύματα αυτά προσαρμόζονται στο κρανιακό έλλειμμα και σταθεροποιούνται με τη βοήθεια ειδικών αγκτήρων από τιτάνιο ή βιοαπορροφήσιμο πλαστικό υλικό ( Craniofix, μικροπλάκες κτλ).
Επιπλοκές :
Μετεγχειρητικά ο ασθενής παρακολουθείται για τυχόν επιμόλυνση του τραύματος ή των υλικών και λαμβάνει προφυλακτικά αντιβιοτική αγωγή ενδοφλεβίως. Τα ράμματα αφαιρούνται μετά την δέκατη μετεγχειρητική ημέρα προς αποφυγή της διάσπασης του χειρουργικού τραύματος. Σπάνια επιπλοκή της κρανιοπλαστικής είναι η απόρριψη του μοσχεύματος από τον οργανισμό.